«Էջ:Հայկական ժողովրդական հեքիաթներ, հ. 1 (Armenian national fairy tales, vol. 1).djvu/140»–ի խմբագրումների տարբերություն

կեն թամամըմ ա, էրկսի կնանիքն էլ թեք են ընկնըմ՝ տղա են բերըմ:

Էթըմ են դարվիշին բերըմ են, էտ էրեխեքոնցը մկրտըմ են, թաքավորի տղի անըմը դնըմ են Նաչար-Օղլի, ախպոր տղի անըմն էլ դնըմ են Միրզա-Վալի: Դարվիշին էլ իրա կշռով մին ոսկի են տալի, ճամփա քցում:

Էրեխեքը մենձանըմ են, դառնըմ են տասը տարեկան: Թաքավորի տղեն շատ ղվաթով ա ըլնըմ, ընենց որ դուս ա գալի իրա հընգեր էրեխեքանց հետ հաղ անելու, մընի կուռն ա ջարթըմ, մընի գլուխն ա կոտրըմ, բարդիքը քաշ ա անըմ, էրեխեքանցը դնըմ վրեն, բաց թողըմ, մեկը վեր ա ընկնըմ մեռնըմ, մեկը ընկնըմ ա՝ մեշկը կոտրվըմ, մեկը նվաղըմ ա՝ չոր փետ ա դառնըմ, ընենց որ գոհ ու գանգատը ընկնըմ ա քաղաքի մեչ: Քաղաքացիք թոփ են ըլնըմ, էթըմ են թաքավորի կուշտը գանգատ:

Թաքավորը ասըմ ա.— Շատ լավ, ես իմ տղի վճիռը կկտրեմ, թե աստված ինձ տղա էր տալու թող խելոքը տար, խի՞ էր էտ գիժը տալի։