«Էջ:Manuk Abeghyan Collective works vol. 1.djvu/90»–ի խմբագրումների տարբերություն

դպրոցի, և նույնիսկ հնարավոր է համարվել, «որ աոաջին քերականները հենց եղած լինին այդ դպրոցի հիմնախմդիրները», քիչ հետո փորձ է եղել լեզվական համեմատությամբ, իսկապես հունարեն կազմություն ունեցող բառերի դորձտձության հիման վրա, հունական թարգմանությունները վերախելու խմբերի և որոշելու սրանց ժամանակատարությունը հաջորդական կարգով։ Ըստ այսմ՝ «Հունական դպրոցի իմաստասիրական, ճարտասանական ու քերականական երկերը բաժանվում են երեք տարբեր խմբերի, որոնք զանազան ժամանակաշրջանների աշխատություններ են և ծագել են հաջորդաբար, մոտ երկու հարյուր տարվա ընթացքում, սկսած վեցերորդ դարի սկզբներից կամ հինգերորդ դարի վերջերից, ուրեմն գլխավորապես վեցերորդ և յոթերորդ դարերում», «Թրակացու քերականության, Փիլոնի և Պիտոյից Գրքի թարգմանությունները կազմում են հունական թարգմանությունների հնագույն շերտը» ․ դրանք կազմում են «հունական թարգմանությունների հատուկ մի խումբ և թարգմանված են Տիմոթեոս Կուզի հակաճառությունից առաջ», «Փիլոնը և Պիտոյից գիրքը թարգմանված են Թրակացու քերականությունից հետո»։ Ըստ այսմ, քանի որ «Դիոնիսիո Թրակացու քերականությունը թարմանված է Փիլոնից և Պիտոյից գրքից առաջ», ուրեմն և դա հնագույն հունական թարգմանությունն է։ Ավլացնենք նաև այն, որ Իրենիոսի Ցոյցք առաքելական քարոզությունն և Ընդ