«Էջ:Հայկական Սովետական Հանրագիտարան (Soviet Armenian Encyclopedia) 3.djvu/253»–ի խմբագրումների տարբերություն

հայկական պետությունում XII—XIV դարե–րում, Ե․, 1973, էջ 63 — 67։ Ս․ Բուռնազյան

1818, Փարիզ — 18․10․1893, Սեն-Կլու, Փա–րիզի արվարձան), ֆրանսիացի կոմպո–զիտոր ։ Ֆրանսիայի ինստ-ի անդամ (1866)։

1836—38֊ին սովորել է Փարիզի կոնսեր–վատորիայում։ 1839-ին «Ֆեռնան» կան–տատի համար արժանացել է Տռոմեական

մրցանակի։ 1852—60-ին եղել է Փարիզի

քնարական օպերայի խոշոր ներկայա–ցուցիչն Է։ Տակադրվելով ռոմանտիկա–կան «մեծ օպերայի» գեղագիտական սկըզ-

քաղաքային երգ-պարային բանահյուսու–թյան դարձվածքներով։ Գ-ի գեղարվեստա–կան սկզբունքները դրսևորվել եև «Ֆաուստ» օպերայում (ըստ Գյոթեի համա–նուն ողբերգության, 1859, «Թեատր լի–րիկ», ռեչիտատիվների ն «Վալպուրգյան

1869, «Գրանդ-օպերա»)։ Գրել է 14 օպերա

Ջուլիետ», 1865, հայ-հռոմեական պատ–մությունից վերցված «Պոլինկտ», ըստ

Կոռնելի համանուն ողբերգության, 1870—

Տայաստանում առաջին անգամ բեմա–դրվել է 1924-ին՝ Լենինականի օպերա-

օպերետային թատրոնում (ռեժ․ Վ․ Վալե-

րիանով-Չիսլյան, դիրիժոր Ա․ Մելիք-

Փաշայան, նկարիչ Գ․ Շարբաբչյան, խըմ-

հրապարակախոս, բառարանագիր, թարգ–մանիչ։ Սովորել է Օքսֆորդի (1951 — 54),

Բեյրութի Սեն֊ժոզեֆ (1962—64) համալ–սարաններում։ Տալեպում 1949-ին խմբա–գրել է «Դեպի երկիր», 1955-ին՝ «Տուշար-

ձան Մուսա լեռան», 1956—57-ին՝ «Երկիր»

լույս ընծայել «Կյանքի կարոտ» բանաս–տեղծությունների ժողովածուն։ Թարգմա¬

Մուսա լեռան» (1970, հեղինակակից Պ․ Մա-

տուրյան) գիրքը, կազմել է «Անգլերենե-

հայերեն արդի բառարան» ն «Անգլերենե-

հայերեն, հայերենե-անգլերեն արդի բա–ռարան» (1970, Տիգրան Խնդրունու հետ)։

1874, գ․ Պարտիզակ, Նիկոմեդիա—10․2․

ծննդավայրի Ներսես-Շուշանյան դպրո–ցում, ապա՝ Արմաշի դպրեվանքում։ Վա–րել է հոգնորական տարբեր պաշտոններ

պատրիարք, միաժամանակ վարել «Սի-

ոն» ամսագիրը։ Աշխարհաբար է թարգ–մանել Գրիգոր Նարեկացու «Մատյան ող–բերգության» պոեմը (1926), ֆրանսերե–նից՝ Ֆլոբերի «Տերովդիա»֊ն, Բուալոյի

օգնության գործը (1920—21, 1926)։

Երկ․ Արմաշու վանքը, տես «Արմաշու դըպ-

ԳՈՒՇՆԱ, Ք ու շ ն ա, գյուղ Փոքր Տայ-

հարավ-արնելք։ 1915-ին ուներ 70 տուն

(ավելի քան 500 անձ) հայ բնակիչ։ Զբաղ–վում էիև երկրագործությամբ և անասնա–պահությամբ։ Գ-ում կար եկեղեցի (Ս․ Աստ–վածածին)։ Գ․ հայտնի էր մոտակայքի

ԳՈՒՁԿՈՎ Ալեքսանդր Իվանովիչ (1862—

Պետ․ դումայում։ 1910—11-ին եղել է

դումայի նախագահ, 1915—17-ին՝ Կենտ–րոնական ռազմա-արդ․ կոմիտեի նախա–գահ ն Պետ․ խորհրդի անդամ։ 1917-ի

ժամանակավոր կառավարության առա–ջին կազմում (1917-ի մարտ-մայիս) ռազ–մածովային մինիստրն էր։ 1917-ի օգոստո–սի կոռնիչովշչինայի կազմակերպիչնե–րից էր՝ Տոկտեմբերյան սոցիալիստական

1440, Գենտ — 1482, Ռոդենդալե վանք,

Զարգացրել է XV դ․ 1֊ին կեսի նիդերլան-

արտահայտման («Մոգերի երկրպագու–թյունը», Էրմիտաժ, Լենինգրադ, «Տովիվ-

ների երկրպագությունը», մոտ 1474—75,

պարողները, պատմա-առասպելական

զրույցներ ն վիպական երգեր ավան-

դողները, ժողովրդական-հրապարակային

ձեռնածուները, աճպարարները, լարախա–ղացները, խեղկատակները նն։ Կին Գ-ին