Հազար արեւ Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Սպասում եմ ինձ)

Վարդան Հակոբյան

Թե ճամփորդի աչքերի մեջ
ՍՊԱՍՈՒՄ ԵՄ ԻՆՁ


Ինձ ձեռ եմ առնում մեկ-մեկ, հեգնում եմ,
Թե չեմ հասկացվում թեկուզ մի բառով։
Լույսի մի շողիկ եւ... ցերեկվում եմ,
Խավարին ասում՝ դեհ, գնաս բարով։

Ինձ ձեռ եմ առնում մեկ-մեկ, հեգնում եմ,
Թե կեղծ եմ լինում մի վայրկյան անգամ։
Խղճիս հետեւից խոնարհ գնում եմ,
Հեռվում սպասում եմ ես ինձ, բարեկամ։