Ես ձայն զառիւծուն ասեմ՝
որ գոչէր ի քառաթևին,
Ի քառաթևին գոչէր,
ձայն առնէր ի սանդարամետն։
Սանդարամետն այն ի դող եղեալ
սասանէր ի ձայնէն ահեղ։
Ահեղ ձայնս որ ես լուայ,
սա քակէ զամուրս, որ ունիմ։
Զամուրս իմ քակել կամի,
գերելոցն առնել գերէդարձ։
Գերեացն երանի ասեմ՝
որ եղեն ի յառն առիւծուն.
Ի յառն առիւծուն եղեն՝
այլ չունին ակն տանջելոյ.
Ակն տանջելոյ չունին՝
ակն ունին անանց պսակին.
Պսակ բոլորեալ առնուն.
յառիւծէն՝ յանմահ արքայէն.
Փա՜ռըս փրկողին տացո՛ւք,
որ փրկեաց զգերեալսն ի բանտէն։
