Տավարածի ճաշը


Մի խամ տավարած,
Բավական քաղցած,
Աղբի մոտ նստած,
Ուտում էր չոր հաց։
— Ցամաք մի՛ ուտիլ,
Ասաց ընկերը:
— «Բա ինչո՞վ ուտեմ,
Ուրիշ բան չունեմ»:
— Դանակո՜վ, եղբա՜յր, դանակո՜վ…
— «Այդ լավ ասացիր.
Դանակով կտրեմ,
Ջրումը թրջեմ,
Էլ ցամաք չուտեմ…»

1882