Ծլում ենք, ծաղկում
Գարնան օրերին,
Ու հյուր ենք մնում
Կանաչ ճյուղերին:
Ամռան արևը
Գալիս է շողում,
Գոհար շողիկը
Մեր սիրտը ցողում:
Դաշտը մերկացավ,
Էլ ծաղիկ չկա,
Մեղմիկ զեփյուռը
Էլ չի շընկշընկա:
Ինչո՞ւ ճյուղերից
Կախվենք ու դեղնենք,
Լավ չէ՞, որ մենք էլ
Թև առնենք, թռչենք:
Եկեք, քամիներ,
Հեռու տեղերից,
Թերթեցեք, տարեք
Մեզ չոր ճյուղերից
Թերթեցեք, առեք
Մեզ ձեր թևերին,
Աշնան օրերը
Սև ու սուգ բերին: