Տուն
Պատահական
Մտնել
Կարգավորումներ
Նվիրաբերել
Վիքիդարանի մասին
Հրաժարագրեր
Որոնել
Անվերնագիր
Կարդալ այլ լեզվով
Հսկել
Խմբագրել
←
Թաքնարան
Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Բ
(Իմ ափից ջուր են խմում հրեշտակները)
Վարդան Հակոբյան
Մրջյունը՝ արեւի շողն ի վեր
→
ԱՆՎԵՐՆԱԳԻՐ
Լուսինը աղիողորմ ոռնում է
ատամնաթափ գայլի
երեսին։
Ներիր, աղջիկ ջան,
որ արդեն ծեր եմ։