Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ2.djvu/194

Այս էջը հաստատված է
ԿԱՉԱՂԱԿՆԵՐԻ ԾԱԳՈԻՄԸ
(Հին զրույց)

 

Զըրույց կա, թե Պիերուսի
Աղջիկները անըզգամ
Ձեն տըվեցին Ոլիմպոսի
Մուզաներին մի անգամ։

5 «Եկե՜ք, ասին, թե կարող եք,
Մեզ հետ երգի մըրցության…»
Ու էնքան էր [լիրբ, համարձակ]
Նըրանց կոչը մարտական,

Որ անմահներն՝ առած իրենց
10 Քընարները ոսկելար՝
Ցած ճախրեցին Ոլիմպոսի
Բարձունքներից վեհափառ։

Ծավալվեցին վեհ երգերը…
Ու, ճըգնելով, նրանց մոտ
15 Պիերուսի աղջիկները
Ճըղճըղացին անամոթ։

Ճըղճըղացին՝ ինչպես [անմիտ]
Կաչաղակներ լեզվագար.
Եվ երբ լռեց երգն ու ճիչը,
20 Հանգավ վեճը ու պայքար,

188