[Թե ինչպես նրանցից մինը խաբս է տալի ու գրավում է եղջերուների ուշադրությունը— մյուսները դարան են մտնում, որ հարձակվեն — նույն, 84—5։]
Ինչ տեղից ռխեց՝ կպոկի։
Ոչխարի շունը կամ գամփռը։
Գիլի ճուտերը, էջ 28։
(Որ նստում են երկաթուղու նոր անցնող — Լոռու ձորում — գելը հեռանում) մինը թաթը մեկնում է երեխի նման, կարծում է մոտ է, և թե ոնց են խաղում գիլի ճուտերը — 29։
[Գիլանը կրակից վախենում են։]
էջ 40 — որ գազաններն էնքան սարսափելի չեն, ինչպես նկարագրում են, և վտանգավոր — եթե քաղցած չեն։
էջ 43 — [Սովից, մանավանդ ձմեռները, նեղված գյուղն են մտնում, շուն են տանում մինչև անգամ (կարեկցությունը — թե նրանք ինչ են քաշում սովից իրենց ճուտերի հետ)։
Սոված ժամանակ ծառի փթռակ էլ են ուտում։ Կուշտ ժամանակ գելը ամենավախկոտ կենդանիներից մինն է — Брем, 27։]
Երբ երկյուղ կամ կասկած է մտնում սիրտը, քած գելը ատամներով բռնում—ռխում է ճուտերին ու հեռացնում ուրիշ տեղ — 50։
Վտանգը, տեղափոխությունը և երկյուղը — 58։
Առաջին որսերը — 50 և թե ընչեր է որսում ու ինչպես։ Ոչխարին ոնց են բռնում ու պոչով քշում։
Գել ազրեիլ
[Նկատելով]
Брем. Жизнь животн<ых.>
Лонг. Белый волк.
Мир животных. Пергамина.
Мир животных Европы. Гааке.
Джунгли, Киплинг.
Խաղաղություն ամենեցուն — թեև ավետաբանիցն է խոսում — բայց խոսողը գելն է, ով ոտն ունի — փախչի։
[Իշի գերեզմանը գիլի փորն է։]
[Մի քանի հոգի ենք — մի դեպքով — (ձմեռվան գիշեր — սոված գելը գեղն է մտել) — սկսվում է խոսակցությունը։ Զանազան տեղերից ենք,
