Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ5.djvu/670

Այս էջը հաստատված է

ԾԻՏԸ

(էջ 176 )

Լ I, 1907, 1909, 1920, 1922

Էջ 176, 5 տ թոնիր վառի, որ / ուզում Է թոնիր վառի
տ 5 Ասում Է / Գնում Է, ասում

ԱՀ բնագրի վերջին պարբերությունը Լ-ի բոլոր հրատարակություններում բացակայում է։

Լ I, 1908



էջ 176, տ 18 Ա՛յ լոշը, ա՛ռ \ Ա՛յ, ռոշը ա՛ռ (նույնը՝ Լ I,1909, 1920, 1922)

ՈԻԼԻԿԸ

(Էջ 178)

Լ I, 1907, 1908, 1909, 1920, 1922



Էջ 178, տ 6 և իրիկունը ~ գալիս / ու իրիկունը կուրծը լիքը տուն Է գալի
տ 7 կանչում / Էսպես կանչում
Էջ 179, տ 32 քեզ կսպանի / կգա, քեզ կսպանի

ՃԱՄՓՈՐԴՆԵՐԸ

(Էջ 182)

ԱՔԼԱՐՆ ՈԻ ԱՂՎԵՍԸ

Մի շուն ու մի աքլար խոսք ու մին են անում, փախչում[1] իրենց տիրոջից։ Գնում են ուրիշ երկիրներ տեսնելու։ Գնում են, գնում, իրիկունը հասնում են մի ավերակի։

— Արի՛, Էստեղ գիշերը մնանք, աքլար[2] ախպեր,– ասում Է շունը։

Աքլարը համաձայնում Է։

Շունը մի քանդված պատի տակ պառկում Է քնում, իսկ աքլարը բարձրանում Է մոտիկ ծառին։

Լուսադեմին աքլարը կանչում Է.

— Ծուղրուղո՛ւ։

Մի աղվես լսում Է, վազում Է գալիս[3]

  1. [ու] փախչում։
  2. [սանահեր] աքլար։
  3. գալիս։ [Տեսնում Է մի աքլարին ծառի վրա]։