Աղվեսն ու Գայլը շատ շշկլվեցին,
Ապուշ կտրեցին ,
Բայց էլի շուտով ուշքի եկան
Շներին տալով նոր յափնջիքը,
Մոթալ փափախնին ու պոչերնիքը...
{{Poemx||<poem>
Այդ անցքից դեսը
Գայլն ու Աղվեսը
Իրար տեսնելիս՝
Բարև չեն տալիս։
Մարդ թե գազան իրար նման
Ենթարկվելով դժբախտության,
Մեղադրում են մեկը մյուսին—
Հայկն Ամոյին,
Գայլն Աղվեսին...