Հայե՜ր, օ՜ն, օգնության հասեք, չըլլա օրհասական ըլլա Հայաստան.— այլ Հայ մը չը պատասխաներ ձայնիս... Ամեն տեղ դիակ և ավերակ. անե՜ծք և վա՜յ այն վատին, որ հայրենիքը մատներ։ Եվ դուք, լերի՛նք Հայաստանյայց, արձագանք տվեք այս ձայնին և թող լսեն այն վատերը, որոնք իրենց եղբարցն արտասվոքն ու արյամբը օտարներեն երջանկություն գնել կը հանդգնին... Ինչո՞ւ ծնար այդպիսի որդիներ, Հայաստա՛ն, որոնք սուրերնիս ապերախտությամբ քեզի դեմ դարձուցին` փոխանակ զքեզ պաշտելու և պաշտպանելու... Ա՜հ, ծնկերս կսկսին կթոտիլ, քիչ մը հանգչիմ հոս... Երկի՜նք միշտ նայվածքդ Հայաստանի վրա թող ըլլա... (կը նստի.— հեռուեն հետևյալ երգը կը լսվի, զոր Նազենիկ կերգե):
ՈՂԲԵՐԳ
|
