Փունջերը Նոր Տարին

Միսաք Մեծարենց

Աստղերը


Նոր Տարին


Այս գիշեր հագուած, սգուած նոր տարին
Առտուան լոյսին կըսպասէ տենդոտ.
Ոգիներ անդարձ կորզեցին տարի՜ն
Մեր գրկէն հինին ձայները ծանօթ:

Նոր տարւոյ ընծայ պայծառ լուսինկան
Սազեր է գիւղին լեռները բոլոր.
Երգերը ծերին, ճիչերը մանկան
Կ՚արձագանգեն թունդ խազերով մոլոր:

Իղձերու շարք մը պլլուած սրտին՝
Վառ յոյզերու մէջ կ'օրրէ զայն ուժգին.
Բորբոքած հուրքովն յոյզերու անշէջ
Կը ծփան սիրտերն ըղձանքներու մէջ:

Գիշերուայ վերջին պահերուն լռին
Ձայներն ու լոյսեր յանկարծ կը մարին.
Եւ բեհեզներովն կապոյտ կամարին
Պճնըւած աշխարհ կու գայ նոր տարին:


1902, Դեկտեմբեր