ԱՂԹԱՄԱՐՑԻ ԳՐԻԳՈՐԻՍ ԿԱԹՈՂԻԿՈՍԷ
Ահա այգիք մեր ծաղկեցան,
Բուրեն ըզհոտն անմահութեան,
Ե՛կ, ցանկալի իմ ւ աննըման
Եւ զուարճասցուք ի բուրաստան:
Բըխեն ըստինքդ կաթն և գինի,
Մեղք ի շրթանցըդ քո կաթի,
Որով հոգիս իմ փափագի
Եւ նըւաղեալ յոյժ տոչորի:
Գեղեցկագեղ, քաղցրաբարբառ,
Սէր քո ունի խորհուրդ անճառ,
Իմանալի աբև պայծառ,
Լուսաւորեա՛ զմիտս խաւար:
Դրախտ վայելուչ, ծառ պըտղաւոր,
Քաղցրաճաշակ գինի և նոր,
Սիրով արբեալ քո ահաւոր
Ի սենեկին խորհըրդաւոր:
Երևեցան ծաղկանքն յերկրի,
Նըստցուք ընդ քեզ ի պարտիզի,
Երգեցից սէր քեզ սիրելի,
Սիրտ իմ սիրով քո ոչ յագի:
Զօր հանապազ ընդ քեզ կալով,
Ըզգեղ դիմաց քո դիտելով
Եւ խօսակից քեզ լինելով,
Ըստէպ-ըստէպ համբոյր տալով:
էթէ յաչաց մարմնոյս ծածկիս,
Մըտաց աչօք ինձ երևիս.
Բնակեալ ես դու յիմում սրտիս,
Ծրարեալ ունիմ զքեզ ի հոգիս:
Ընտրեալ ոսկի սոփերական,
Ակ լուսատու և կարկէհան,
Տըպազ և կայծ յոյժ պատուական,
Ելեալ խընդրեմ զքեզ անխափան:
Թէ տեսանեմ ըզքեզ կըրկին,
Լուսաւորի միտքս իմ մըթին,
Եւ տամ համբոյր շրթանց քոյին,
Նա վերանամ ես ի յԱդին:
|
|
ժուժկալութիւն չունիմ անկամ,
Զտիւ ու զգիշեր նըստեալ ողբամ,
Վառեալ սիրով քո տապանամ,
Զաչս ի յանհասըդ համբառնամ:
Ի տեսլենէ քո արբեցայ,
Ահեղակերպ լուսոյ արքայ.
Հոգիս բերկրեալ ընդ քեզ ցնծայ,.
Սիրով ի սէրըդ կապեցայ:
Լուսապայծառ եբևի նա,
Որթուց եդանց նըման խայտայ,
Ահա եկեալ ի Թէմանայ,
Զգեստաւորեալ ի Բոսորայ:
Խունկ և հալուէ, ծաղիկ դաշտաց,
Անճառելի հոտ քո բուրեաց,
Ելից զաշխարհս համատարած,
Յորմէ մարդիկ էղեն հարբած:
Ծաղիկ փըթթեալ առաւօտու,
Հոգոյս, մարմնոյս իշխւանըն դու,
Լուսաբորբոք ակն արևու,
Օդ քաղցրութեան ի հարաւու:
Կարմըրացեալ ի գոյն վարդի
Ի մէջ ծաղկանց եբևելի,
Բարձրաուղէշ արմաւենի՛,
Գլխոյս իմոյ լե՛ր հովանի:
|
|
Հոտ քո անուշ տարածեցան,
Որպէս ըզվարդ և ըզշուշան,
Նարդոս, քրքում և պալասան.
Քիմք մեր ի քէն պարարեցան:
Ձայն տուր և ինձ, ո՛վ տարփալի,
Նուաղեալ հոգիս յոյժ ծարաւի,
Մարմինս մաշեալ այլագունի
Վասն տեսլեան քո սըխրալի:
Ղամբարափայլ ճաճանչ լուսո՛յ.
Յիս վառեցեր ըզկայծ սիրոյ.
Սիրտ իմ արթուն կայ վասն քո,
Ոչ դադարի ակս ի լալոյ:
Ճեմեալ ընդ քեզ ի յանդաստան,
Փափագով քո սուրբ տեսլեան՝
Ահեղակերպ և հրաշազան,
Աչք մեր ի քէն նըւաղեցան:
Մաքուր մարմնով մարգարտափայլ
Ահեղատես լուսոյ նըկար,
Ի հազարաց բիւրոց ընտրեալ,
Մըտեր ի սիրտս իմ թագնաբար:
Յորժամ ի քէն լինիմ հեռի,
Սիրտս իմ սիրով քո հըրդեհի.
Զերդ զեղջերուն, որ փափագի,
Յաղբերըս ջուրց միշտ յօժարի:
|
|
Նըստեալ ի յանց ճանապարհին
Վըտակ ի յաչացս իջանի.
Արտասուօք զանկողինս թացի.
Դարձիր առ իս, ո՛վ սիրելի:
Շրթունք քո սուրբ թէ շարժեսցես,
Նուրբ և ծածուկ սիրով ազդես,
Զանկեալս կրկին յարուցանես,
Ամբիծ, մաքուր, անարատ, հեզ:
Ո՞ւր խնդրեցից զքեզ ցանկալի.
Մի և ընտրեալ քոյն ծնօղի.
Ծընօտքն քո նըման տաշխի,
Զքիմս իմ ելից յանկարծակի:
Չունիմ հանգիստ զերդ հրակիզած,
Կամ վարանեալ և դեգերած,
Որպէս մոլի եմ և արբած,
Քեզ փափագիմ, պըսակ փառաց:
Պարտէզ փակեալ շուրջանակի,
Աղբեւր կընքեալ ջրոյն կենդանի.
Նըստեալ ի բլուրը ն կընդըրկի
Լիբանանէ եկ, սիրելի՛:
Ջահդ վառեալ ի Սանիրայ,
Ձայն քո եկեալ յԱհերմոնայ,
Լերանց ընծուց դիմեալ և գայ,
Մեղր ի ներքոյ լեզուի քո կայ:
|
|
Ռընկունք լցան մեր ի հոտոյ,
Քոր և հեղեր նըման իւղոյ.
Նարդոս, քրքում, ծաղիկ ծառոյ,
Եղէգն և խունկ, լեառըն զմըռսոյ:
Սէր քո զսիրտս իմ տոչորէ,
Անշէջ վառեալ բոցակիզէ,
Զքունն ի յաչաց իմ թօթափէ
Մէջ գիշերի՝ առաւօտէ:
Վայելչագեղ, ծաղկածաւալ,
Զերդ սերովբէ վարսաւորեալ,
Քան ըզլուսին ես լըրացեալ,
Խաւարելոյս արև պայծառ:
Տուր ինձ ըզձայն քո ազդելով,
Զի խանդակաթ եմ ես սիրով.
Գլուխ քո լցեալ մանրիկ ցօղով,
Աչք քո ծաւալ տան զերդ ըզծով:
Րոտեալ սիրով քո ըղձալի
Զձայն քո արա ինձ լսելի.
Դարձի՛ր, դարձի՛ր, դա՛րձ սոմնացի,
Դարձեալ բնակեա՛ յիմում սըրտի:
Ցանկամ գեղոյ քո գերունակ,
Հեզ և հանդարտ, ամբիծ տատրակ.
Ուրախութեան իմոյ գուշակ,
Զոր երկրաւորքս չեն օրինակ:
|
|
Իիւսեա և զիս ի քեզ սիրով,
Կամ ու սպասեմ այսու յուսով
Եւ հառաչեմ արտասուելով,
Թէ նորոգես կրկին մարդով:
Փեսայ և տէր իմպ հոգոյս,
Յոյժ հեռացար վասն իմ գործոյս.
Նոր միացիր ընդ մեռելոյս
Եւ այց արա կորուսելոյս:
Քեզ գովութիւն յանարժանէս,
Ընկալ զսակաւս ի նըւազէս,
Ի յաղքատի գանձարանէս.
Տուր զշնորհաց ձիրըն պէս-պէս:
|
|
