Իմ բալիկը Աղո՜ւ

Հակոբ Աղաբաբ

Նանա


Աղո՜ւ


Աղո՜ւ, Շողիկ ջան, աղո՜ւ,
Աղու արա,— ղո՜ւ, ղո՜ւ, ղո՜ւ,
Էդ անուշիկ լեզվիդ մեռնեմ,
Աղու արա, մի տեսնեմ։
— Ընղղո՜ւ, ընղղո՜ւ,

Աղու արա, Շողիկ ջա՜ն,
Ա՜յ իմ հրեշտակ աննման,
Աղու արա, լեզուդ բացվի,
Խոսելդ պարզ իմացվի։
— Ընղղո՜ւ, ընղղո՜ւ,

Աղո՜ւ, Շողիկ ջան, աղո՜ւ,
Հա, հենց էդպես,— ղո՜ւ, ղո՜ւ, ղո՜ւ,
Աղունակի ձենիդ մատաղ,
Աղու արա դու անվախ։
— Ընղղո՜ւ, ընղղո՜ւ...