Աղվեսի, հրեշի և մարդի առակը

Հովհաննես Թումանյան

[ 564 ] <ԱՂՎԵՍԻ, ՀՐԵՇԻ ԵՎ ՄԱՐԴԻ ԱՌԱԿԸ>

Աղվեսի, հրեշի և մարդի առակը– որ հրեշն ուզում է ուտի– ում մոտ գնում են ասում է պետք է կերած լինեիր վաղուց– աղվեսն ուզում է ազատել– և մինչդեռ սպանելու վրա է մարդուն դյուր է գալիս նրա մորթին– քարով զարկում է– աղվեսը թողնում է ու կանչում– ես բան չեմ ասում– միայն ինքդ մտածիր, թե էս ինչ բանի վրա եմ տա<ռապում>․․․

[ 564 ]