Այդ քո ստեղծողիդ համար...

Երբ որ ես պըզտիկ էի... Այդ քո ստեղծողիդ համար... (Հարյուր ու մեկ հայրեն)

Նահապետ Քուչակ

Ես աչք ու դու լոյս, հոգի...


* * *


Այդ քո ստեղծողիդ համար,

երբ քայլես, զուներդ մի՛ շարժեր․

Այդ քո աչերուդ խընճերն՝

շատ մարդու արիւն է խըմեր․

Խօշ եա՛ր, արևուդ համար,

որբուկ եմ, զիս մի՛ լացըներ․

Տըղայ եմ, չեմ ի կենար,

զիս ի քո կրակըդ մի՛ ձըգեր։