* * *


Այս աստընվորիս վերայ

երկու բան ողորմ ու լալի․

Մէկ` որ սիրոյ տէ՛ր լինի,

Մէկ` որ գա՛յ Գըրողն ու տանի։

Մեռածըն գէմ չէ՛ լալի,

որ ունի զիւր խոցն ալանի․

Եկէ՛ք, զողորմուկս տեսէք,

ոչ մեռած է, ոչ կենդանի։