Նկարեցի Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Անծանոթ մարդու)

Վարդան Հակոբյան

Կածաններ
***

Անծանոթ մարդու ոտնաձայները
Նվագներ դարձան պատուհանիս տակ
Ու սիրտս լցվեց
Կարոտի հեւքով:
                Արթնացավ օրս
Ոտնաձայներից ո՞վ գիտե թե ում
Եվ իմ հոգու մեջ բողբոջեց երգով...