Եվ մոլորել է առվակը իրեն Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Անտառը մեծ է)

Վարդան Հակոբյան

Բառավորվում եմ
***

Անտառը մեծ է, անտառը՝ հսկա,
Աղբյուրը սակայն
Փոքրիկ, շատ փոքրիկ...
Բայց ճանաչում են անտառը մարդիկ
       Այդ պարզ աղբյուրով,
Անտառը մեծ է, անտառը՝ հսկա,
Աղբյուրը սակայն
Փոքրիկ, շատ փոքրիկ...
Բայց ճանաչում են անտառը մարդիկ
        Այդ պարզ աղբյուրով,
Եվ անտառ մտնող ամեն մի կածան
Աղբյուրի մոտ է գալիս, կանգ առնում։

Եվ անտառ մտնող ամեն մի կածան
Աղբյուրի մոտ է գալիս, կանգ առնում։