Արիս Արսենիի տրիոլետներ
| ← Հայրեններ | Արիս Արսենի |
Քառյակներ → |
ՏՐԻՈԼԵՏՆԵՐ խմբագրել
ՏՐԻՈԼԵՏՆԵՐ ՎԵՆԵՐԱ ԱՂԱՍՅԱՆԻՆ (7) խմբագրել
1
- Իրար համար տենչանք էինք,
- Իրար համար` երազ,
- Երկու աստղ մի երկնքում
- Ու միշտ իրար... անհաս:
Դու ինձ համար երա՜զ էիր,
Տենչա՜նք էիր դու ինձ համար,
Թախի՜ծ էիր, կարո՜տ համառ,
Դու ինձ համար երա՜զ էիր:
Մի աստղ ու մի երկնակամար,
Բայց ինձ` դու միշտ...անհա՜ս էիր,
Դու ինձ համար երա՜զ էիր,
Տենչա՜նք էիր դու ինձ համար...
1977, Դիլիջան
2
- Ո՞վ ասաց` սերը չկա,
- Ո՞ւր մնաց, ասե՜ք, սիրելը,
- Իմ կորսված սերը վկա`
- Աշխարհում սուրբ է սերը...
Դու միշտ էլ եղել ես իմ հոգում,
Ես երբեք չե՜մ ապրել առանց քեզ,
Իմ մասին դու, արդյո՞ք, թախծել ես,
Դու միշտ էլ եղել ես իմ հոգում:
Իզո՞ւր են տանջա՜նքս, սե՜րս, ե՜ս,
Թե՞ մի քիչ սիրե՜լ ես ինձ կյանքում,
Դու միշտ էլ եղե՜լ ես իմ հոգում,
Ես երբեք չե՜մ ապրել առանց քեզ:
1977, Դիլիջան
3
- Աչքե՜ր, մի՜ նայեք անցնող զույգերին,
- Ձեր երազ-սերը սպառա՜ծ աչքեր...
Դու գիտե՞ս, թե կյանքն ինչու է այսպես`
Մերթ տուժում է մեզ, մերթ էլ` հմայում,
Ընթանար այնպես, ոնց դո՞ւ ես քայլում,
Դու գիտե՞ս, թե կյանքն ինչու է այսպես:
Անցնող զույգերին ինչո՞ւ ես նայում,
Երբ քո սերն արդեն դու սպառել ես,
Դու գիտե՞ս, թե կյանքն ինչու է այսպես`
Մերթ տուժում է մեզ, մերթ էլ... հմայում:
1977, Դիլիջան
4
- Դու միշտ գողունի դեպ ինձ ես նայում,
- Նայվածքով քո նուրբ` սիրտս հմայում,
- Բայց ես ինչո՞ւ եմ անտարբեր այսպես`
- Նայում եմ տխուր ու լուռ հեռանում:
Դու ինձ ես նայում անվերջ գողունի,
Ես զգում եմ դա իմ ամեն քայլում,
Այս ի՞նչ է, արդյոք, ինձ հետ կատարվում,
Դու ինձ ես նայում անվերջ, գողունի:
Սակայն քո մոտով միշտ լուռ եմ անցնում,
Կարծես մեր մեջ էլ ոչինչ չի լինի,
Դու ինձ ես նայում անվերջ գողունի,
Ես զգում եմ դա իմ ամեն քայլում:
1977, Դիլիջան
5
- Ասա՜, ինչո՞ւ քեզ սիրեցի երազներով անսպառ,
- Ես քեզ կյա՜նքս նվիրեցի ու ապրեցի քեզ համար,
- Բայց անհաղորդ մնացիր դու սրտիս անհուն վշտերին,
- Ես` անսահման սիրով լեցուն, ես` մշտապես քո գերին:
Դու ասում ես` զո՞ւր սիրեցի, երազներով անսպառ
Նվիրեցի քեզ իմ սերը ու քեզ համար ապրեցի,
Դրա՞ համար սեր-երազիս դու անհաղորդ մնացիր,
Դու ասում ես` զո՜ւր սիրեցիր, երազներով անսպառ:
Ինչո՞ւ թողիր դու ինձ շվար և ուրիշի սիրեցիր,
Մի՞թե, մի՞թե ուրիշ գրկում շոյանքներս մոռացար,
Դու ասում ես` զո՞ւր սիրեցի, երազներով անսպառ
Նվիրեցի քեզ իմ սերը ու քեզ համար ապրեցի:
1977, Դիլիջան
6
- Դու նայեցիր աչքերիս մեջ ու անցար,
- Աչքերիս մեջ ցավ, տխրություն դու տեսար,
- Անհուն թախիծ, տանջանք-զղջում դու տեսար,
- Կարո՜տ տեսար աչքերիս մեջ ու... անցա՜ր...
Դու նայեցի՜ր աչքերիս մեջ,
Դու նայեցիր ու լո՜ւռ անցար,
Աչքերիդ մեջ տանջանք ու ցավ`
Դու նայեցի՜ր աչքերիս մեջ:
Աչքերիս մեջ` ցավ, տխրություն,
Զղջում, թախիծ` աչքերիդ մեջ`
Դու նայեցի՜ր աչքերիս մեջ,
Դու նայեցիր ու լո՜ւռ անցար...
1977, Դիլիջան
7
- Դու ատելով ատում ես ի՜նձ,
- Ես` սիրելով սիրում քե՜զ,
- Եվ թախծում է քո կարոտից
- Սիրտս` դառն ու վշտակեզ...
Դու ատելով ատո՞ւմ ես ինձ,
Ես սիրելով սիրում եմ քե՜զ,
Սիրտս դառն է ու վշտակեզ`
Դու ատելով ատո՜ւմ ես ինձ:
Ի՞նչ անեմ ես, ես ի՞նչ անեմ,
Ա՜խ, չգիտեմ ինչպես վարվել,
Դու ատելով ատո՜ւմ ես ինձ,
Ես` սիրելով սիրում եմ... քե՜զ:
1977, Դիլիջան
ՏՐԻՈԼԵՏՆԵՐ՝ ՊԱՐԵՏԱՅԻՆ ԺԱՄԻ ՇՐՋԱՆԱԿՆԵՐՈՒՄ (2) խմբագրել
1
Գիշեր է՝ տասն անց տաս, ուշ է,
Խախտված է ժամը պարետային,
Պարետը <<գիտե՞>> այդ մասին,
Գիշեր է՝ տասն անց տաս, ուշ է։
Քաղա՛ք իմ, քո օդը մաքուր
Տասը րոպեով <<շատ>> շնչեցի,
Գիշեր է՝ տասն անց տաս, ուշ է,
Խախտված է ժամը պարետային։
2
Հիմա՛ր է հիմա գիշերը,
Մենա՛կ եմ հիմա փողոցում,
Կրծում է հոգիս ու խոցում,
Հիմա՛ր է հիմա գիշերը։
Կրծում են մարմինս ու անցնում,
Խոցո՛ւմ են հոգիս հուշերը,
Հիմա՛ր է հիմա գիշերը,
Մենա՛կ եմ հիմա փողոցում։
1991, Ստեփանակերտ
ՏՐԻՈԼԵՏ-ԱՆԿԱՄ խմբագրել
- Մի ինքնագոհ «խայամամոլի»
Ինչո՞ւ գայթի նա՛ քեզ, ոմն` Օմար,
Թեկուզ հանճար լինի, Խայա՛մ անգամ,
Երբ մենք Չարե՛նց ունենք պայծառ այսքան,
Ինչո՞ւ գայթի նա՛ քեզ, ոմն` Օմար...
Թեկուզ անցնի միլիոն տարի անգամ,
Պիտի ապրի այսպես անհաս ու հար...
...Ինչո՞ւ գայթի նա՛ քեզ, ոմն` Օմար,
Թեկուզ հանճար լինի, թեկուզ` Խայամ։
ԷՊԻԳՐԱՄ-ՏՐԻՈԼԵՏ խմբագրել
- Հուսով եմ` դու քեզ ճանաչեցիր...
Չէի՛ մեղանչի ես քո առաջ,
Թեկուզ լինեի՛ր դու գեներալ,
Եվ դեռ... կուզեիր ընկե՞ր մնալ`
Չէի՛ մեղանչի ես քո առաջ։
Դու նե՛նգ ես, ագահ ու ոխակա՛լ,
Գոռո՛զ ես, դաժա՛ն, բռի՛ ես` ա՛րջ,
Չէի՛ մեղանչի ես քո առաջ,
Թեկուզ լինեիր և... գեներա՛լ...
24.03.96, Ստեփանակերտ
ԱՆՀԱՅՐԵՆԻՔ Է ԲԱՂՐԱՄՅԱՆՆ ԻՆՔԸ... խմբագրել
Անհայրենիք է Բաղրամյանն ինքը`
Քանի՜ հայրենիք ազատագրած,
Քանի՜ ազգ` ոստան իրենով գտած`
Անհայրենիք է Բաղրամյանն ինքը։
Իր հողն ու ջուրը քոչվորին թողած`
Թափառական է իր ընտանիքը,
Անհայրենիք է Բաղրամյանն ինքը`
Քանի՜ հայրենիք ազատագրած։
19.11.2023 թ. (ժ. 23:11)
Երևան, Շենգավիթ
ԵՍ ՉԵՄ ՉԱՐԱՆՈՒՄ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՎՐԱ... խմբագրել
Ես չեմ չարանում մարդկանց վրա,
Դե, չեն հասկանում` ինչ են անում,
Եվ` իրար համար ինչ են մանում,
Ես չեմ չարանում մարդկանց վրա։
Իրար տանել չեն կարողանում,
Ուտում են իրար հա´ անխնա,
Ես չեմ չարանում մարդկանց վրա,
Դե, չեն հասկանում` ինչ են անում։
06.02.2024 թ. (ժ. 5:13)
Երևան, Շենգավիթ
ԴԱՏԱՐԿԱՁԵՌՆ ԵՆՔ ԱՇԽԱՐՀ ԳԱԼԻՍ... խմբագրել
Դատարկաձեռն ենք աշխարհ գալիս,
Դատարկ էլ պիտի կյանքից գնանք,
Գոնե մի քիչ էլ թող մարդ մնանք,
Դատարկաձեռն ենք աշխարհ գալիս։
Երբ կարող էինք օգնել իրար`
Ինչի՞ ենք իրար էլ ցավ տալիս,
Դատարկաձեռն ենք աշխարհ գալիս,
Դատարկ էլ պիտի կյանքից գնանք։
06.02.2024 թ. (ժ. 5:45) Երևան, Շենգավիթ
ՀԵՐԹՈՎ ԳԱԼԻՍ ԵՆՔ... խմբագրել
Հերթով գալիս ենք` անհերթ գնում,
Դե` մարդ մնայինք գոնե մի քիչ,
(Հոգու պահանջ է ու հոգու ճիչ),
Հերթով գալիս ենք` անհերթ գնում։
Թե չենք տանելու մեզ հետ ոչինչ`
Ինչո՞ւ ենք այսպես իրար ուտում,
Հերթով գալիս ենք` անհերթ գնում,
Դե` մարդ մնայինք գոնե մի քիչ։
06.02.2024 թ. (ժ. 5:55)
Երևան, Շենգավիթ