Աքլորի հրավերը
ԱՔԼՈՐԻ ՀՐԱՎԵՐԸ
Աքլորը հարևանի հավին հրավիրում է կուտի. ասում է.
— Հավիկ-մարիկ, արի կուտ տամ, կե՛ր։
Հավը չի ընդունում աքլորի հրավերը։
— Կուտ ունենաս, քո հավերին կտաս,— ասում է ու կչկչում։
— Լավ,— ասում է աքլորը։— Դու հիմա կտեսնես, ինչքան կուտ ունեմ ես։— Էս ասում է ու կանչում իր հավերին.
— Կու-կու-րի-կուտ... Կո՜ւտ, կո՜ւտ, կո՜ւ...
Կուտի անունը որ լսում են հավերը, հավաքվում են շուտ և ուտում կուտ, իսկ հարևանի հավին դուրս են անում. նրան կուտ չեն տալիս։
1908