Գրաբարի դասագիրք/Վասն վարձկանութեան մշակացն
1Նման Է արքայութիւն երկնից առն տանուտեառն, որ ել ընդ առաւօտս ի վարձու ունել մշակս յայգի իւր։ 2Եւ արկ վարձս մշակացն աւուրն դահեկան և առաքեաց զնոսա յայգի իւր։ 3Եւ ելեալ զերրորդ ժամու՝ ետես այլս, զի կային դատարկք ի հրապարակս։ 4ԱսԷ և ցնոսա․ «Երթա՛յք և դուք յայգի իմ, և որ ինչ արժան իցԷ՝ տաց ձեզ»։ 5Գնացին և նոքա։ Եւ դարձեալ ելեալ զվեց ժամու և զինն ժամու՝ արար նոյնպԷս։ 6Եւ զմետասաներորդ ժամու ելեալ՝ եկիտ այլս, զի կային դատարկ․ ասԷ և ցնոսա․ «ընդե՞ր կայք աստ զօրս ցերեկ դատարկ»։ 7Ասեն ցնա, «Զի ոչ ոք կալաւ զմեզ ի վարձու»։ ԱսԷ ցնոսա․ «երթա՛յք և դուք յայգին, և որ ինչ արժան Է՝ առնուցուք»։
8Եւ իբրև երեկոյ եղև, ասԷ տԷր այգւոյն ցգաւառապետ իւր․ «Կոչեա՛ զմշակսն և տուր նոցա վարձս՝ սկսեալ ի յետնոցն մինչև ցառաջինսն»։ 9Իբրև եկին որք զմետասաներորդ ժամուն առին մԷն մի դահեկան։ 10Եկեալ և առաջինքն՝ համարԷին, թԷ աւելի առնուցուն, և առին մԷն մի դահեկան և նոքա։ 11Իբրև առին, տրտնջԷին զտանուտեառնԷն և ասԷին, 12թԷ՝ «Դոքա յետինքդ մի ժամ գործեցին, և հասարակորդս մեզ արարԷր զդոսա, որ զծանրութիւն աւուրն բարձաք և զտօթ»։ 13Նա պատասխանի ետ միում ի նոցանԷ և ասԷ․ «Ընկե՛ր, չզրկեմ զքեզ, ո՞չ դահեկանի միոջ սակ արկեր ընդ իս»։ 14Ա՛ռ զքոյդ և ե՛րթ։ ԵթԷ կամիմ յետնոցս տալ, որպԷս և քեզ։ 15ԵթԷ չիցԷ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ և կամիմ․ կամ թԷ ակն քո չա՞ր Է, զի ես առատս եմ»։ 16ԱյսպԷս եղիցին յետինք առաջինք, և առաջինք՝ յետինք․ զի բազումք են կոչեցեալք, և սակաւք են ընտրեալք։