Գրաբարի դասագիրք/Վասն վարձկանութեան մշակացն

Մանուկ Աբեղեան

27․ ՎԱՍՆ ՎԱՐՁԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ՄՇԱԿԱՑՆ (Մատթ․ Ի․ 1-16)

¹Նման Է արքայութիւն երկնից առն տանուտեառն, որ ել ընդ առաւօտս ի վարձու ունել մշակս յայգի իւր։ ²Եւ արկ վարձս մշակացն աւուրն դահեկան և առաքեաց զնոսա յայգի իւր։ ³Եւ ելեալ զերրորդ ժամու՝ ետես այլս, զի կային դատարկք ի հրապարակս։ ⁴ԱսԷ և ցնոսա․ «Երթա՛յք և դուք յայգի իմ, և որ ինչ արժան իցԷ՝ տաց ձեզ»։ ⁵Գնացին և նոքա։ Եւ դարձեալ ելեալ զվեց ժամու և զինն ժամու՝ արար նոյնպԷս։ ⁶Եւ զմետասաներորդ ժամու ելեալ՝ եկիտ այլս, զի կային դատարկ․ ասԷ և ցնոսա․ «ընդե՞ր կայք աստ զօրս ցերեկ դատարկ»։ ⁷Ասեն ցնա, «Զի ոչ ոք կալաւ զմեզ ի վարձու»։ ԱսԷ ցնոսա․ «երթա՛յք և դուք յայգին, և որ ինչ արժան Է՝ առնուցուք»։

⁸Եւ իբրև երեկոյ եղև, ասԷ տԷր այգւոյն ցգաւառապետ իւր․ «Կոչեա՛ զմշակսն և տուր նոցա վարձս՝ սկսեալ ի յետնոցն մինչև ցառաջինսն»։ ⁹Իբրև եկին որք զմետասաներորդ ժամուն առին մԷն մի դահեկան։ ¹⁰Եկեալ և առաջինքն՝ համարԷին, թԷ աւելի առնուցուն, և առին մԷն մի դահեկան և նոքա։ ¹¹Իբրև առին, տրտնջԷին զտանուտեառնԷն և ասԷին, ¹²թԷ՝ «Դոքա յետինքդ մի ժամ գործեցին, և հասարակորդս մեզ արարԷր զդոսա, որ զծանրութիւն աւուրն բարձաք և զտօթ»։ ¹³Նա պատասխանի ետ միում ի նոցանԷ և ասԷ․ «Ընկե՛ր, չզրկեմ զքեզ, ո՞չ դահեկանի միոջ սակ արկեր ընդ իս»։ ¹⁴Ա՛ռ զքոյդ և ե՛րթ։ ԵթԷ կամիմ յետնոցս տալ, որպԷս և քեզ։ ¹⁵ԵթԷ չիցԷ՞ ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ և կամիմ․ կամ թԷ ակն քո չա՞ր Է, զի ես առատս եմ»։ ¹⁶ԱյսպԷս եղիցին յետինք առաջինք, և առաջինք՝ յետինք․ զի բազումք են կոչեցեալք, և սակաւք են ընտրեալք։