Գրաբարի դասագիրք/Վասն բժշկութեան ամենայն ցաւոց
1Այլ իբրև Էջ ի լեռնԷ անտի, գնացին զկնի նորա ժողովուրդ բազումք։ 2Եւ ահա մատուցեալ բորոտ մի, երկիր պագանԷր նմա և ասԷր․ «ՏԷ՛ր, եթԷ կամիս, կարող ես զիս սրբել»։ 3Ձգեաց զձեռն իւր և հասցոյց ի նա Յիսուս և ասԷ․ «Կամիմ, սրբեա՛ց»․ 4Եւ վաղիվաղակի սրբեցաւ ի նմանԷ բորոտու-թիւն։ 4Եւ ասԷ ցնա Յիսուս․ «Զգոյշ լեր, մի՛ ոմեք ասիցես․ այլ ե՛րթ, ցո՛յց զնձն քո քահանային և մատո՛ զպատարագն, զոր հրամայեաց ՄովսԷս ի վկայութիւն նոցա»։
5Եւ մտեալ ի Կափառանում, մատեաւ առ նա հարիւրապետ մի, աղաչԷր զնա և ասԷր․ 6«ՏԷ՛ր, մանուկ իմ անկեալ կայ ի տան անդամալոյծ՝ չարաչար տանջեալ»։ 7ԱսԷ ցնա Յիսուս, «Ես եկից և բժշկեցից զնա»։ 8Պատասխանի ետ հարիւրապետն և ասԷ, «ՏԷ՛ր, չեմ բաւական, եթԷ ընդ յարկաւ իմով մտցես, այս ասա՛ բանիւ, և բժշկեսցի մանուկն իմ։ 9Քան-զի ես այր մի եմ ընդ իշխանութեամբ, ունիմ ընդ ինև զինուորս, ասեմ սմա ե՛րթ, և երթայ, և այլում թԷ՝ եկ, և գայ, և ծառայի իմում թԷ՝ արա՛ զայս, և առնԷ»։ 10Իբրև լուաւ Յիսուս զարմացաւ և ասԷ զայսոնիկ, որ զհետն երթային․ «ԱմԷն ասեմ ձեզ, և ոչ յԻսրայելի զի բազումք այսպիսի հաւատս գտի երբԷք։ 11Բայց ասեմ ձեզ, զի բազումք յարևելից և յարևմտից եկեսցեն և բազմեսցին ընդ Աբրահամու և ընդ Աահակայ և ընդ Յակովբու յարքայութեան երկնից, 12և որդիքն արքայութեան ելցեն ի խաւարն արտաքին․ անդ եղիցի լալ և կրճել ատամանց»։ 13Եւ ասԷ Յիսուս ցհարիւրապետն․ «Ե՛րթ, և որպԷս հաւատացերդ՝ եղիզի քեզ։ Եւ ողջացաւ մանուկն նորա յաւուր յայնմիկ։
14Եւ եկեալ Յիսուս ի տուն․ Պետրոսի՝ ետես, զի զոքանչ նորա անկեալ դնԷր տապացեալ։ 15Կալաւ զձեռանԷ նորա, և եթող զնա ջերմնն․ յոտն եկաց և պաշտԷր զնա։
16Իբրև եղև երեկոյ, մատուցին առ նա դիւահարս բազումս և եհան զայսսն բանիւ և զամենայն հիւանդսն բժշկեաց, 17զի լցցի բանն, որ ասացաւ ի ձեռն Եսայեայ մարգարԷի․ «Նա զհիւանութիւնս մեր վերացոյց և զցաւս մեր եբարձ»։
18Տեսեալ Յիսուսի ժողովուրդս բազումս զիւրև՝ հրամայեաց երթալ յայնկոյս։ 19Եւ մատուցեալ դպիր մի ասԷ ցնա․ «Վա՛րդապետ, եկից և եղ զկնի քո, յոր վայր և երթիսցես»։ 20ԱսԷ ցնա Յիսուս․ «աղուիսուց որջք գոն, և թռչնոց երկնից՝ բոյնք, այլ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ, ուր դիցԷ զգլուխ իւր»։ 21Եւ մի ոմն յաշակերտաց նորա ասԷ ցնա․ «Տ՛Էր, տուր ինձ հրաման, զի երթայց, նախ թաղեցից զհայր իմ»։ 22ԱսԷ ցնա Յիսուս․ «Ե՛կ զկնի և թո՛յլ տուր մեռելոցն՝ թաղել զմեռյալս իւրեանց»
23Եւ իբրև եմուտ ի նաւն, գնացին զկնի նորա աշակերտքն նորա։ 24Եւ ահա շարժումն մեծ եղև ի ծովուն, մինչ նաւին ծածկել յալեաց անտի, և ինքն ննջԷր։ 25Եւ մատուցեալ աշակերտքն՝ յարուցին զնա և ասեն․ «Տ՛Էր, փրկեա՛ զմեզ, զի կորնչիմք»։ 26Եւ ասԷ ցնոսա․ «ԸնդԷ՞ր վատասիրտք Էք, սակաւահաւա՛տք»։ Յանժամ յարուցեալ սաստեաց հողմոցոն և ծովուն, և եղև խաղաղութիւն մեծ։ 27Եւ մարդիկն զարմացան և ասԷին․ «ո՞րպիսի ոք իցԷ սա, զի և հողմք և ծով հնազանդին սմա»։
28Եւ իբրև անց յայնկոյս յերկիրն Գերգեսասւոց, պատահեցին նմա դիւահարք երկու, ելեալք ի գերեզմանացն, չարաչարք յոյժ, որպԷս զի չԷր հնար անցանել ումեք ընդ այն ճանապարհ։ 29Եւ ահա աղաղակեցին և ասեն․ «Զի՞ կայ մեր և քո, Յիսո՛ւս, Որդի՛ Աստուծոյ․ եկիր տարաժամ տանջել զմեզ»։ 30Եւ Էր հեռագոյն ի նոցանԷ երամակ մի խոզից արօտական։ 31Եւ դևքն աղաչԷին զնա և ասԷին․ «ԵթԷ հանես զմեզ աստի, հրաման տուր մեզ երթալ յերամակ խոզիցն»։ 32Եւ ասԷ ցնոսա․ «Երթա՛յք»։ Եւ նոքա ելեալ գնացին յերամակն խոզից․ և դիմեաց ամենայն երամակն ի դարԷ անտի ի ծով, և մեռան ի ջուրսն։ Եւ խոզարացքն փախեան և երթեալ ի քաղաքն պատմեցին զամենայն և զիրս դիւահարացն։ 34Եւ ահա ամենայն քաղաքն ել ընդ առաջ Յիսուսի․ իբրև տեսի զնա, աղաչեցին, զի գնասցԷ ի սահմանաց նոցա։