ԳՐԱՌՈՒՄՆԵՐ


ԳՐՈՂԻ ԿՅԱՆՔԻՑ

Ես ու օրիորդ X սիրում էինք իրար․ նա եկավ իմ առանձնասենյակը— ես ցույց տվեցի իմ գրադարանը և սկսեցի Շեքսպիրը գովել— պատմել— թե ինչպես եմ սիրում, և այլն։

Նա հանկարծ ծիծաղեց, սկսեց քամահրել իմ կուռքը և գոնե քաղաքավարության նշույլ անգամ չտվեց։

Ես նրան ատեցի այդ րոպեից, մենք շուտով սառանք— և նրա մի ընկերուհին ինձ ցույց տվեց նրա մի նամակը— թե ինչպես էր նա խանդոտվել, նախանձվել, երբ իմացել էր, թե ես Շեքսպիրին այնքան եմ սիրում, որ ոչ մի բան այնքան— և երբ լսում է Շեքսպիրի անունը կամ տեսնում է, ուզում է պատռել։