բնագիր
Դարդ մի՛ անի

Դարդ մի՛ անի, ջա՛ն ու ջի՛գար, միտքըդ դիվաց չըտեսնէ.
Ա՛չք խաւրի, ա՛նգաճ խուլանայ՝ էրեսըդ թաց չըտեսնէ:

Վո՛ւնց արեգագըն շուղքըն տայ, վո՛ւնց լուսինըն լուս անէ.
Ա՛վալ քու տեսնողըն միռնի՝ քիզ գըլխիբաց չըտեսնէ:

Դուն գըլուխըդ մահի կու տաս, յիս էլ քիզիդ կու միռնիմ.
Միր էդնէն թամամ աշխարհըս սով քաշէ՝ հաց չըտեսնէ:

Թէվուր չըգամ ու չըտեսնիմ, հազար բաբաթ բան կ՚օսիս.
Քա՛շկա մարդ վո՛ւնց գայ, վո՛ւնց խօսի, վո՛ւնց քի տըխրած չըտեսնէ:

Աստուձու բերնէմէն առնիս մըխիթարիչ Սուրբ Հոգին.
Է՛լ վաղ միռնի Սայաթ-Նովեն՝ ճիդըդ գըցած չըտեսնէ:


Էսպէս դիվանի, լաւ տիղ ասած, վո՛ւրն գրոց հայերէն տառ է, վո՛ւրն վրաց. թուրքերէն էլ ուզում էի հետն խառնել, համա չխառնեցի:

թարգմանություն
Դարդ մի՛ անի

Դարդ մի՛ անի, ջա՛ն ու ջի՛գար, միտքդ դիվաց[1] չտեսնի.
Ա՛չք խավարի, ունկ խլանա՝ երեսդ թաց չտեսնի:

Ո՛չ արեգակը ճաճանչ տա, ո՛չ լուսինը լույս անի.
Նախ թող քո տեսնողը մեռնի՝ քեզ գլխաբաց չտեսնի:

Դու գլուխդ մահի կտաս, ես էլ քեզ հետ կմեռնեմ.
Մեզնից հետո ողջ աշխարհը սով քաշի՝ հաց չտեսնի:

Թե որ չգամ ու չտեսնեմ, հազար տեսակ բան կասես.
Երնեկ մարդ ո՛չ գա, ո՛չ խոսի, ո՛չ քեզ տխրած չտեսնի:

Աստըծո բերանից առնես մխիթարիչ Սուրբ Հոգին.
Է՛լ վաղ մեռնի Սայաթ-Նովեն՝ վիզդ ծռած չտեսնի:


Ձեռագիր դավթարի երկու դիվանի խաղերից մեկն է: Գրված է հայերեն եւ վրացերեն խառը տառերով:


  1. Դիվաց — դեվերին, փխբ. իմաստով՝ չարիք: