Դեռ մայր չի մտել երկնքում
Դեռ մայր չի մտել երկնքում
Դեռ մայր չի մտել երկնքում
Արևը՝ արյունոտ ու կարմիր.
Դեռ չի՛ մոխրացել իմ հոգում
Քո վերջալույսը կարմիր։
Վառվում է՝ արյուն ու կրակ,
Փռել է արնահոտ մի փոշի.
Վառվում է ու իջնում արագ —
Աշխարհը թողնելով ուրիշի։
Գնում է, բայց կրկին պիտի գա՝
Ա՛յլ կյանքի ժպիտով ու երգով,
Գնում է — ու կրկին պիտի գա —
Բայց մի այլ — մի ուրիշ կրակով։