Ցավը սպասման միջով հոսեց Վարդան Հակոբյան, Երկեր, հատոր Ա (Ետ մի՛ վերցրու)

Վարդան Հակոբյան

Շատ համառոտ պատմություն
ԵՏ ՄԻ՛ ՎԵՐՑՐՈՒ


Օրս՝ ցավավոր, սերս՝ վիրավոր,
Սիրտս՝ ցավավոր, դավը՝ ահավոր,
Ետ մի վերցրու ընծաները սուրբ՝
Կապույտն աչքերիդ, ցավս՝ թեւավոր։