Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի

Երգ


Հողմ է փըչում, հողմն — օրորում
          Դաշտում խոտ, դալար.
Թոզ է բերում, թոզով ծածկում
          Իմ ո՛ղջ ճանապարհ։

Դո՛ւրս ել, ա՛յ թուխպ, անցիր ահեղ
          Երկնի կամարով.
Գոռա՛, գոչի՛ր, լույս-աշխարհը
          Ծածկի՛ր խավարով։

Կըտրիճ տըղի սիրտն է անվախ—
          Բըլբուլ կըկըտրի.
Նա իր բախտը— առանց ճամփի,
          Անլույս— կը գըտնի։

Ի՞նչ բան է հողմ, մըթին ճամփա,
          Կամ թուխպ ու կայծակ,
Երբ որ սըրտում կրակ են գցել
          Աչեր կապուտակ։

Դարդըս ո՜րն է։ Այս աշխարհում
          Դարդ ու ցավ չըկա՜ն,
Երբ սիրում է կըտրիճ տըղին
          Ջահել սիրական։