Էսօր մեր փողոցով անցար — շրթերդ գինու թաս էին, Մազերդ օսկի — աբրեշում, աչքերդ ալմաս էին: Փողոցում կեցած մնացի՝ աչքերս պղտոր ու գինով. Արևը խաղում էր վրեդ` հագիդ շորերը խաս էին: Մե աչքով վրես նայեցիր, ասի թե` սիրով է էլի. Կարմրագուն կրակի նման այտերդ կարմիր-կաս էին: Ասի թե` ոտքերդ ընկնեմ, բայց տեղում կեցած մնացի՝ Այտերիդ կարմիր կրակին աչքերդ անմաս էին:
