Իմ գաւազանն

ԻՄ ԳԱԻԱԶԱՆՆ
Ի հողոյ ուռ չէ՛ բուսել իմ գաւազանըն,
Ի յամբոյ ցօղ չէ՛ ըմպել իմ գաւազանըն,
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի մայրեաց Լիբանանու՝ իմ գաւազանըն,
Ծաղկեալ ի դրախտն արքունական՝ իմ գաւազանն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

ԶԱբրահամու սեղան կազմէր իմ գաւազանըն,
Զորդին ընծա մատուցանէր իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

ԶՆոյի տապանըն շինէր իմ գաւազանըն,
Ի փըրկել զազգըս մարդկան՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Իսրայելի առաջնորդ էր իմ գաւազանըն,
Եւ ընկըղմիչ փարաւոնի՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ցուպ՝ ի ձեռինըն Մովսէսի՝ իմ գաւազանըն,
Ա՛յն, որ Կարմիր ծովըն հերձեաց՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Սողոմոնի տաճար շինեաց իմ գաւազանըն,
Եւ քաւարան՝ մեղաւորաց իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Շիտակ և շըքեղազարդ իմ գաւազանըն,
Ճօճ և ճապուկ և ճապկօղակ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Գեր ի վեր և գեր ի վայր՝ իմ գաւազանըն,
Ի քանդակ զարդարեալ է իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի վերի դեհըն ոսկի՝ իմ գաւազանըն,
Եւ ի ներքոյ դեհն արծաթի՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ՛, ոչ յաւազանըն։

Ի չորից կողմանց ծաղկեալ իմ գաւազանըն,
Ել յոստէ-յոստ մարգարիտ՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Մէջըն փոր, մըշկով ի լի՝ իմ գաւազանըն,
Եւ ի միջին ոսկի խընծոր՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Խաչաձև և խաչագլուխ իմ գաւազանըն,
ՅԱդամայ գըլխոյն վերայ՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի վերայ խաչին կազմեալ հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն,
Եւ մարգարտէ թագն ի գըլուխ սիրամարգին, իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ոսկէհե՜ր, ոսկէփետո՜ւր հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն,
Եւ ոսկէ կուտն ի կըտուց սիրամարգին, իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի թևէ-թև շուք ունէր հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն,
Մարգարտով զարդարեցաւ հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն,
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Լուսափա՜յլ, պայծառ տեսակ հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն,
Ի յոստէ-յոստ մարգարտաշար հաւ սիրամարգ, իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ի յահէ սիրամարգին սարսեն դըժոխք, իմ գաւազանըն։
Ի ձայնէ սիրամարգին ցընծան երկինք, իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն՝
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Ջո՛ւր բըխեաց ի Յորդանան իմ գաւազանըն,
Ի մըկըրտել զաստուածորդին՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն,
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։

Սուր ի ձեռին սերովբէին՝ իմ գաւազանըն,
Որ ճանապարհ ծառոյն պահէր՝ իմ գաւազանըն.
Ով էառ ու չտա ի յետ իմ գաւազանըն,
Ի յօրհնած հող չըմըտնէ, ոչ յաւազանըն։