Ինչ է, ով է/Գեղգեղիկ
Ամպամած անձրևոտ օրերին փոքրիկ գեղգեղիկը մի մոխրագույն, աննշան թռչնակի է նման: Հայտնվում է, մտնում թփերի մեջ և այլևս չի երևում: Բայց ահա դուրս եկավ արևը կեչու և թխենու տերևներին ուրախ թռչկոտեցին արևի շողերը և գեղգեղիկն ինքն էլ ասես արևի շող դարձավ: ժիր թռչնակը ճախրում է ծառն ի վեր թաքնվում խիտ սաղարթի մեջ, և ապա տարածվում է երգը՝ «ճը՛նկ-ճը՛նկ» «ճը՛նկ֊ճը՛նկ»։ Գեղգեղիկն է երգում:
Ահա թխենու ոստն ի վեր ցատկոտում է ոսկեկանաչ մի թռչնակ նայում ամեն տերևի տակ այս ու այնտեղ խցկում հետաքրքրասեր կտուցիկը և անընդհատ կրկնում «ֆյո՛ւթհ-ֆյո՛ւիթհ», «ֆյո՛ւթհ-ֆյո՛ւիթհ»: Հետո նստում է դալար ծառի կատարին և սկսում հնչեղ ու սահուն արտաբերել «ֆյո՛ւթհ-ֆյո՛ւթհ-ֆյո՛ւթի...»: Ապա ասես ձայնը կտրվեց քնքշորեն նվաղում է «ֆյուուո՛ւթհ...»։ Այդպես է երգում իր երգը մեկ այլ գեղգեղիկ՝ գարունիկը:
Բացի նշվածներից Սովետական Միության անտառներում հանդիպում է գեղգեղիկների ևս տասներեք տեսակ: Նրանք միմյանցից կարելի է զանազանել իրենց երգով:
Գեղգեղիկները հսկայական օգուտ են տալիս ոչնչացնելով վնասատու շատ միջատների: Գեղգեղիկի քաշը 5-12 գ է, բայց մեկ օրում կարող է ուտել մինչև 17 գ կեր: