Ահ, լուսնին տակ կարելի չէ՛ Որ հույզ մը մութ քեզ չտանջե.Իսկ երբ կա սե՜ր...Ու մութ աչքերԱյդ րոպեինՔեզ կը նային՝ Երկինքն ի վար կարծես կ’իջնա Քիչ-քիչ անհունն հոգվույդ վըրա...
