Լևոնի վիշտը/Բովանդակություն I գլխի

Բովանդակություն I գլխի (Լևոնի վիշտը)


Լևոնի նկարագիրը. նորա մայրը և ծանոթների անբարեցակամությունը։ Լևոնի ուսման բարի հետևանքը. նա նման չէ յուր ուսումնակիցներին։ Մեք ինչպե՞ս կարող ենք չինել հասարակաբար ազատ և բախտավոր։ Լևոնի ցուրտ տխրությունը։ Եվրոպայի ազգային քաջագործոլթյունքը և իտալական սպառազինությունը, որպես շարժառիթ Լևոնի ազգասիրության։ Լևոնի հայ ընկերակիցքը։ Նորա Սերը, սիրո բնությունը, ախտը և հետևանքը։ Առաջին խոսքը Լեվոնի՝ Հայի անշարժության վերա։ Կենդանի զրույց ազցության հետ և սուտ ազգասերների։ Պարսավանք ուսումնառու հայ երիտասարդության և ոգելից հրավերք ազգասիրության։ Ամենայն բան մեռանում է. միայն բարի գործը չէ մեռանում։ Ցավակցաբար խորհրդածություն ազգի վերա, Լևոն հոժար է գնալ հայրենիք։ Սրտաշարժ հրաժեշտը յուր անցած Սերի հետ, որ ներկայանում է նորան։ Լևոն թողում է Մոսկվա և պատրաստություն է տեսնում այց գնալ հայրենիքին և դարման տանել նորա խեղճության։

Հեղինակի պարսավանքը, ախտավոր ընթերցողներին։