Ահա լուսնկա Գիշերով եկա Քեզի՜, իմ աղվոր... Ծառերն հեռավոր Գիտե՞ս կ’ուլային Մահերգ մ’երկնային... Բայց դեռ կը հոսեր Մարգըրտի պես սեր՝ Մութ ջուրերն ի վար... Ու ես՝ հողմավար՝ Համբույրիդ եկա Ճամբեն լուսնկա... Թևերըդ վըզիս՝ Աստղերո՜ւն տար զիս, Իմ աղվոր, աղվո՛ր․․․ Ծառերն հեռավոր Գիտե՞ս կուլային Մահերգ մ’երկնային․․․
