Ո՛չ հայը հայրենիքը գովերգում է այսպես. «Օտարությունը մեր ինչի՞ն է պետք», գովերգում է ոչ օտարությունում։ Իսկ հայը հայրենիքը գովերգում է այսպես. «Օտարությունը մեր ինչի՞ն է պետք», գովերգում է օտարության մեջ։ Դարձի ափերին ամեն գույն զարմանալի կայուն է եւ ոչ մի գույն բացարձակապես ինքն իր կրկնակը չէ։