Երբ որ մեռնեմ, աստված սիրե՛ք, Պըսակի տեղ՝ շիրմիս վրա Լոկ մի կըտոր չոր հաց դըրեք, Վըրեն գըրած՝ «Քաղցից մեռա՜…»։ [1910]
