Հիմի շատ են երգիչները — հոգու ուզած տաղը չկա

Հիմի շատ են երգիչները — հոգու ուզած տաղը չկա

Հիմի շատ են երգիչները — հոգու ուզած տաղը չկա,
Ամենայն տեղ խնդություն է` սրտի ուզած խաղը չկա,
Ուր ոտ կոխես — բաղ է հիմի, շահնշահի բաղը չկա,
Ման եմ գալիս քուչա-քուչա — սիրեկանի թաղը չկա:

Ես ո՞ւմ ասեմ երգս հիմի` ոչ դու կուզես, ոչ էլ յադը,
Թեկուզ անուշ տաղերիցս չէ հեռացե Ասսու մատը.
Ոչ-ով ուզեց ականջ դնի, իմանա սրտիս գանգատը՝
Ուզում եմ սիրտս հովանա` արտասուքի շաղը չկա:

Ասում եմ թե` թողնեմ սազը, ամենքի պես մարդ ըլիմ ես,
Թե որ վարդ եմ — փուշ ունենամ, անհասնելի վարդ ըլիմ ես,
Դուշմանի հետ դուշման ըլիմ, վատերի հետ վատ ըլիմ ես,
Որ ինձ կարոտ ամեն անգամ ասեն` սուփրի աղը չկա:

Մարդիկ են փուչ ու բեդամաղ — աշխարհը լեն, լավ է, Չարե՜նց,
Մարդու խոսքը մարդու սրտին անհանգչելի ցավ է, Չարե՜նց,
Ականջ արա ազդու խոսքիս` ասում եմ թե բավ է, Չարե՜նց,
Քեզ չեն սիրի, քանի որ քո սրտի տված դաղը չկա:

---