Սաղարթներով թանձրախիտ Լուսնի շողը թափանցել, Հավքի թափուր Բնի մեջ Շարշարել է լույս ձվեր... Հավքը կգա՝ թուխս նստի, Նոր լուսիններ դուրս կգան, Թեւեր կառնեն, կթռչեն, Նորից երկինք կգնան, Եվ գիշերը Մի լուսնի Լույսի Հույսին չի մնա։
