Արյո՜ւնս եռման... Այդ իմ լեզուն է՝ Սուրբ ու մեսրոպյան ու ոսկեղենիկ. Իմ երակներով անլուռ հոսում է, Ծաղկում են լեզվում հող ու հայրենիք։ Փոխեցի՞ր լեզուդ՝ արյունն է փոխվում, Քո երակների արյունը որդան. Երբ հայերեն չէ քո սիրտը խփում, Փլվում է սյունը հայրենական տան։