Մենախոսություն (Վարդան Հակոբյան)

ՄԵՆԱԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ


Ովքե՞ր են ապրում...
Նրանք, որ գիտեն զգալ, գուշակել,
Շունչը փոփոխվող եղանակների,
Եղանակի հետ՝
Զգեստափոխվել,
          Չհակաճառել
Մարտյան օրերի քմայքների դեմ,
Տաք ու հովի հետ քայլել համընթաց։

Ովքե՞ր են մեռնում...
Նրանք, որ գիտեն մեն-մենակ դուրս գալ,
Մարտի մեջ մտնել անգամ Մարտի հետ
Եվ պարտադրել
          Իրենց շունչը տաք
Եղանակներին,
Ստիպել նրանց՝ միշտ արդար լինել,
Միշտ կայուն լինել ու բարենպաստ։

Եվ ապրում է նա ով մեռնել գիտե,
Իսկ ով չգիտե՝ մեռած է վաղուց...