Մենք չգիտենք, քո՜ւյր իմ, մեզ կապույտը ո՞ւր կտանի. Թե լուռ լինենք, լուռ ու հեզ — կապույտը ո՞ւր կտանի: Նա — տրտմունակ մի կարոտ, նրա անունը սակայն Ո՜չ դու գիտես, քո՜ւյր, ոչ ես, — կապույտը ո՞ւր կտանի... Կորցրել ենք աշխարհի ճամփաները հին. Իմ ո՛րբ ընկեր, քո՜ւյր իմ, մեզ կապույտը ո՞ւր կտանի...
