ՄԻԱՄԻՏ ԳՈՂԵՐ

Յերկու գող բարձրացան մի մեծատան կտուր և կամեցան յերդով վայր իջնել և գողություն անել: Յեվ լուսնկա յեր: Յեվ մեծատուն մարդը իմացավ, վոր գողերը յերդիկի մոտ են: Յեվ կինը մարդուն ասաց, թե այս ամեն գանձեևը յեվ վոսկին և կերպասը քեզ վո՞րտեղից են: Յեվ մեծատուն մարդն ասաց. «Գնում եյի գողության, մեծատուն մարդկանց յերդիկով իջնում եյի և լուսնկա յեր, ինչպես այժմ և լուսնի շողերը յերդիկից ներս եյին ընկնմում, ինչպես այժմ և յես գրկում եյի շեղերի սյունը և վայր եյի իջնում և այնպիսի մի բան եյի ասում, վոր ինչքան գեղեցիկ կերպաս կար այդ տանը, յերեվում եր ինձ և կապում եյի լուսնի շողերին և վեր բարձրանում: Յեվ այս ամենն այդպես եմ վաստակել»:

Յերբ գողերն այդ բանը լսեցին, խիստ ուրախացան և հավատացին այդ ցնորամիտ բանին և լուսնի շողերը գրկելով յերդից վայր ընկան և ջարդվեցին: