բնագիր
Նազ իս անում, իխտի՛ար իս
Նազ իս անում, իխտի՛ար իս,
Հիդ աշխարհիս բարէ՛բար իս,
Հընդու էկած ղալա՛մքար իս.
Ղա՛լամ քաշած
Ջանս է մաշած,
Ջանս հանեցիր՝ ջադո՛ւքար իս:
Ջադո՛ւքար իս փէլ ու փանդով,
Շիրազու շուշա իս ղանդով,
Այնաբանդ իս խաթաբանդով,
Ջամ-հալիլա,
Լալ ու թիլա,
Ջանս հանեցիր էդ փըրսանդով:
Էդ փըրսանդով համ իս անում,
Դաստամազըդ նամ իս անում,
Աբա խաթըրջամ իս անում,
Ջամ իս չինի
Դօշդ է սինի,
Շամամնիրըդ դամ իս անում:
Դամու դօվրան իս համաշա,
Դաստա-դաստա մազըդ քաշ ա,
Հագածըդ զար ու ղումաշ ա.
Ղո՛ւմաշ զարով.
Գուլայ տարով,
Ով քիզի գուքայ թամաշա:
Թամաշա իս, վարդի ռանգ իս,
Ծով տեսած օսկու մահանգ իս
Սանթուր ու քամանչա, չանգ իս՝
Բարակ ձէնով սազ իս անում,
եա՛ր, ամա՜ն:
|
թարգմանություն
Նազ ես անում, զի հզո՛ր ես
Նազ ես անում, զի հզո՛ր ես,
Աշխարհի հետ համա՛զոր ես,
Հնդկական վրձնած կտո՛ր ես,
Վրձի՛ն քաշած,
Կյա՛նքս մաշած,
Հոգիս հանիր՝ մեծ կա՛խարդ ես:
Կա՛խարդ ես դու հմայանքով
Շիրազի սրվակ ես ղանդով[1]
Սիրուն սրահ նախշազարդով
Ջամ[2]-հայելի,
Լալ ու ոսկի,
Հոգիս հանիր էդ քո վարքով:
Էդ քո վարքով խոց ես անում,
Փարթամ մազդ թաց ես անում,
Թասով լիքը հույս ես անում,
Թաս ես չինի[3]
Դոշդ՝ սինի,
Կուրծքդ որոգայթ[4] ես անում:
Քեֆ ու խնջույք ես տեղովդ,
Շաղ տված փունջ մազերովդ,
Հագած զար ու ատլասովդ,
Ա՛տլաս զարով,
Կուլա տարով
Նա ով կգա հմայլվելու:
Հմայք ես, վարդի երանգ ես,
Ծով տեսած ոսկու շողանք[5] ես,
Սանթուր-քամանչա ու չանգ ես՝
Բարակ ձայնով երգ ես ասում.
Յա՜ր, ա՜ման:
|
