Նորից՝ Արմենուհի Տիգրանյանին

Նորից՝ Արմենուհի Տիգրանյանին

Եղիշե Չարենց

Նորից՝ Արմենուհի Տիգրանյանին


Երազիդ մեջ տեսածի հիդ

Ինձի մէ հեսաբ մի անի...

ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱ


Ես այն աշխարհից եմ եկել,
Ուրիշ է իմ կարոտը անբառ:
Չկա փրկության մի երկիր,
Չկա փրկության ճանապարհ:
Մարդիկ — ես սիրում եմ նրանց —
Բայց այլ է կարոտը իմ անհուն.
Այս գորշ աշխարհի վրա
Կարող ես սփոփել — միայն դո՜ւ:

Միայն դո՜ւ կարող ես հասկանալ
Հոգուս տխրությունը անել,
Ուզում եմ ցնդել, վերանալ, —
Ուզում եմ միշտ քե՜զ հետ լինել:
Ուզում եմ հավիտյան շնչել
Անուշ թովչությունը դեմքիդ —
Խմել քո երգերը հնչեղ
Ու կորչել քո երգում վճիտ...


9. III. 1920