[ 17 ]
«Է—Կա»—ում նստած Վստահ. Նայում ես ինձ։ Եվ
Դեպի սիրտս Հաստատ Արշավում է հայացրդ – Ձի... Չկա—
Սենյակը «է—Կա»֊ի։ Տոթ է։ Եկած գարաժից Մի Շոֆեր—
Արջ ահագին— Կարդում է՝ «Ագիտ— Բաժին»։ Այստե՞ղ է,
Օրիո՛րդ,
[ 18 ]
Հա՞..․ Օրիորդ չկա՛ ... Ընկե՛ր... Ու ծածկեց,որպես սև վահան —
Հայացքդ, Դեմքդ, Քեզ։ Հետո... Մոտեցար վստահ։
Ասացիր։ Եվ ես — Ահագին — Աչքերիդ նժույգին նստած Սրընթաց թռա միտինգ..․
Ուրիշ ի՞նչ... Ոչինչ։ Խնդում։ Եվ Մեկ էլ այն,
Որ դու— Այնքան լա՛վն ես, Զորեղ ի ծնե, Որ կարող ես— գարա՛ժն ամբողջ Աչքերիդ նժույգով թռցնել...
