* * *


Ում որ սրտում երգս հնչի քաղցր, ջինջ —
Հիշի՛ թող նա, որ աշխարհից անցնելիս
Չարենցն ասավ՝ այս անիծված աշխարհում
Երանի ոչ մա՛րդ լինեի, ոչ երգիչ...

1920