«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/173»–ի խմբագրումների տարբերություն

Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Այսպես խոսքեր անհոգի.— «Վաղուց պետք է այս աներ, Կամ թե իսկի չըծնվեր…»։ Աղի լալիս էր հայրը, 180 Կուրծքր կոծում էր մայրը,
{{Poemx||<poem>Այսպես խոսքեր անհոգի.—
«Վաղուց պետք է այս աներ,
Կամ թե իսկի չըծնվեր…»։
Աղի լալիս էր հայրը,
{{տող|180}} Կուրծքը կոծում էր մայրը,
Այնինչ Մարոն պապանձված Ոչի՜նչ, ոչինչ չրխոսաց. Մեռա՜վ, գնաց խեղճ Մարոն, Բայց ղեռ ապրում է Կարոն։
Այնինչ Մարոն պապանձված
Ոչի՜նչ, ոչինչ չըխոսաց.
Մեռա՜վ, գնաց խեղճ Մարոն,
Բայց դեռ ապրում է Կարոն։

X
{{Կենտրոն|X}}
Սակայն նրա փոքրիկ ղին Պապերի մոտ չրդրին.— (Մեր տերտերի սուրբ գրքում Գրած էր, թե նրա հոգում Չարեր էին բուն գրել… 190 Նաև հաղորղ չէր առել).

Առանց ժամ ու պատարագ Այն ճյուղաշատ ծառի տակ Փոս փորեցին մի խորին, Ամփոփեցին Մարոյին, Այս լեռ քարն էլ տաշեցին, Բերին վրեն քաշեցին։
Սակայն նրա փոքրիկ դին
XI
Պապերի մոտ չրդրին.—
Շատ եմ տեսել, երբ նրա Խեղճ մայրիկն այս քարի վրա Կորանալով ինքը միայն 200 Լաց էր լինում կիսաձայն.
(Մեր տերտերի սուրբ գրքում
Խունկ էր ծխում, մոմ վառում. Որ գիշերվան խավարում Երևում էր մեն֊մենակ Հեռվից երկար ժամանակ։
Գրած էր, թե նրա հոգում
Չարեր էին բուն դրել…
{{տող|190}} Նաև հաղորդ չէր առել).
Առանց ժամ ու պատարագ
Այն ճյուղաշատ ծառի տակ
Փոս փորեցին մի խորին,
Ամփոփեցին Մարոյին,
Այս լեռ քարն էլ տաշեցին,
Բերին վրեն քաշեցին։

{{Կենտրոն|XI}}

Շատ եմ տեսել, երբ նրա
Խեղճ մայրիկն այս քարի վրա
Կորանալով ինքը միայն
{{տող|200}} Լաց էր լինում կիսաձայն.
Խունկ էր ծխում, մոմ վառում.
Որ գիշերվան խավարում
Երևում էր մեն-մենակ
Հեռվից երկար ժամանակ։
</poem>|}}