«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/197»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
{{Poemx||<poem>{{Կենտրոն|IX}} |
|||
IX |
|||
Սրընթաց պախրա, թե գայլ գիշատիչ Շեշտակի անցավ փտրախի մոտով, Թե աչծյամն հանկարծ մոտակա ժայռից Անղունգր մի քար գրլորեց ոտով. 310 |
Սրընթաց պախրա, թե գայլ գիշատիչ |
||
Շեշտակի անցավ փտրախի մոտով, |
|||
Թե աչծյամն հանկարծ մոտակա ժայռից |
|||
Անղունգր մի քար գրլորեց ոտով. |
|||
{{տող|310}}Թե հողմահարված տերևն էր դողում, |
|||
Թե երկչոտ մուկը վազեց պուճախում, |
|||
Թե ոչխարների թույլ մնչոցն էր այն,— |
|||
Սարոյին թվաց, թե մի ոտնաձայն |
|||
Եկավ ու կանգնեց փարախի կողքին։ |
|||
{{Կենտրոն|X}} |
|||
X |
|||
«Ո՞վ է հող թափում էս բուխուրակից… |
|||
((Ո՞վ է հող թափում էս բուխ ուր ա կի ց… Ո՞վ է երղկովր մըտիկ տալիս ինձ… Ընչի՞ համար է այնպես ծիծաղում. Ո՜նց են պրլրզած աչքերբ փայլում… Ի՞նչ ոտնաձայն էր, որ անցավ կտրից… 320 Ո՞վ է շունչ քաշում ղրռան ետևից… |
|||
Ո՞վ է երղկովր մըտիկ տալիս ինձ… |
|||
Ո՞վ պետք է լինի, ինչո՞ւ չի խոսում… էս կես գիշերին ի՞նչ բան է ուզում… էս ինչպե՞ս եղավ—ազազիլ Զորին Չբպատրռտորեց անժամ եկվորին… էս ի՞նչպես եկավ… չէ՛, սա ով որ է, Ծանոթ օքմին է, շունր սովոր է։ Իմ շան ահիցը էլ ո՞վ սիրտ կանի… Իմացա , րնկերբս— Գեվոն կբլինի… Սուտ վախեցնում է… հա , նա է, նա… 330 Գեվոո՜՜… |
|||
Ընչի՞ համար է այնպես ծիծաղում. |
|||
Զայն, ծրպտուն չըկա. Մենակ ահավոր լռության միջում Ձորագետն է խուլ մրափած վշշում։ Եվ ո՞վ կբլինի զարթուն այս ժամին. Աշխարհը քնած է— քնած է քամին, |
|||
Ո՜նց են պրլրզած աչքերբ փայլում… |
|||
Ի՞նչ ոտնաձայն էր, որ անցավ կտրից… |
|||
3{{տող|20}} Ո՞վ է շունչ քաշում դրռան ետևից… |
|||
Ո՞վ պետք է լինի. ինչո՞ւ չի խոսում… |
|||
էս կես գիշերին ի՞նչ բան է ուզում… |
|||
էս ինչպե՞ս եղավ—ազազիլ Զորին |
|||
Չբպատրռտորեց անժամ եկվորին… |
|||
էս ի՞նչպես եկավ… չէ՛, սա ով որ է, |
|||
Ծանոթ օքմին է, շունր սովոր է։ |
|||
Իմ շան ահիցը էլ ո՞վ սիրտ կանի… |
|||
Իմացա , ընկերըս— Գեվոն կբլինի… |
|||
Սուտ վախեցնում է… Հա , նա է, նա… |
|||
{{տող|330}}Գեվոո՜՜… |
|||
Ձայն, ծրպտուն չըկա. |
|||
Մենակ ահավոր լռության միջում |
|||
Ձորագետն է խուլ մրափած վշշում։ |
|||
Եվ ո՞վ կըլինի զարթուն այս ժամին. |
|||
Աշխարհը քնած է-քնած է քամին, |
|||
</poem>|}} |
|||